Corde a Linge 2022

staal, neon, argon, koner, runderhuid

Geert Koevoets (1957) woont en werkt in Tilburg, Nederland. Zijn werk wordt nationaal en internationaal tentoongesteld, o.a. in België, Duitsland en Frankrijk. Koevoets vindt inspiratie voor zijn werk in de catastrofe van de Eerste Wereldoorlog, nu ruim 100 jaar geleden. Oorlogen zijn van alle tijden, maar wat hem bijzonder interesseert in WOI is dat het frontgebied als een smal, langwerpig lint door Europa heen liep. De oorlogvoerende partijen zaten soms maar enkele meters van elkaar. Het landschap was doortekend met loopgraven, de soldaten zaten letterlijk in de grond. Alle weersomstandigheden moesten de soldaten doorstaan en daarbij voortdurend de dreiging  van een aanval ondergaan.

Deze beklemmende situatie zonder uitzicht op een oplossing was tekenend voor dit conflict. In het landschap, de ziekenboegen, de begraafplaatsen en de monumenten vindt Geert Koevoets inspiratie om zijn verhaal te vertellen. Een belangrijk kenmerk dat tekenend is voor dit conflict, is de kwetsbare positie waarin de soldaten zich bevonden. De frontlinies werden gescheiden door een lint van ijzeren frontpiketten (varkensstaarten) en prikkeldraad. Deze frontpiketten heeft Geert Koevoets als symbool omgezet in neon (rood) en argon (blauw) licht. Licht is een verschijnsel dat kwetsbaarheid symboliseert, hij gebruikt het als beeldend element in zijn sculpturen.

De titels die Geert Koevoets gebruikt voor zijn sculpturen verwijzen veelal naar de velden van weleer en de verhalen die daar geschreven zijn. Bijzonder is dat de gemeente Oisterwijk in de WOI als een van de eerste gemeentes vluchtelingen opving en dat tot op de dag van vandaag nog steeds doet.