Waterwagon 2007

polyester en glasvezel

Joep van Lieshout is een Nederlandse beeldhouwer, installatie- en conceptueel kunstenaar, maar maakt ook ‘gebruikskunst’. Sinds 1995 werkt hij met een team onder de naam Atelier van Lieshout. Hij maakt autonome kunstwerken, maar vooral objecten die zich begeven tussen het grensgebied van beeldende kunst en toegepaste kunst. Hij maakt conceptuele sculpturen zoals het beeld ‘Waterwagon’, maar ook sculpturen die bedoeld zijn om de toeschouwer in verwarring te brengen en zijn kijk op alledaagse voorwerpen aan te scherpen.

Op deze manier probeert hij de kloof tussen kunst en het leven van alledag te verkleinen.zAlle activiteiten van Joep van Lieshout staan in het teken van een liberale opvatting over wat kunst is; zelfs slachtwerktuigen kunnen tot dat domein behoren. Van Lieshout’s productie bestrijkt ieder terrein van het dagelijkse overleven.

Zijn werk treft de vraag wat kunst is, midden in het hart. Hoe moeten we bijvoorbeeld zijn mobile homes kenschetsen: als uitingen van architectuur, design, beeldende kunst of als ambachtsproducten? Van Lieshout zelf ligt er niet wakker van: ‘Ik ben kunstenaar‘, zei hij, ‘dus wat ik maak is kunst.‘ Het beeld ‘Waterwagon ‘is onderdeel van Slave City, een geheel zelfvoorzienende stad waar geen honger heerst en niemand ziek of werkeloos is. Inwoners leveren de slavenarbeid die nodig is om alles efficiënt te laten draaien. Zodra ze niet meer voldoen, worden de organen verkocht en de rest gerecycled tot voedsel, biobrandstof of compost. Dat is uiteindelijk ook het lot van de figuren die deze tankwagen voorttrekken en de stad voorzien van onmisbaar water.

Hij reduceert de mens tot een radartje in een goed geoliede machine, en alles is ingericht op duurzaamheid en winstgevendheid. Het is zijn science fiction in polyester.